Niniejsza strona wykorzystuje pliki cookies, między innymi w celach zbierania danych statystycznych. W opcjach programu wyświetlającego tą stronę można zmienić ustawienia dotyczące plików cookies (w większości domyślnie włączone jest ich zapisywanie). Aby zmienić te ustawienia skorzystaj z dostępnej pomocy w oprogramowaniu, z którego korzystasz. Po wyłączeniu zapisu tych plików nie wszystkie funkcjonalności strony mogą działać prawidłowo.
Na temat cookies można przeczytać w wikipedii.

W każdą niedzielę, przed Mszą świętą główną, odbywającą się o 11.30, w naszym kościele wierni wraz z kapłanem odmawiają Koronkę do Bożego Miłosierdzia.

Koronkę tę, Pan Jezus nakazał odmawiać Siostrze Faustynie Kowalskiej w Wilnie 13 i 14 września 1935 roku. Jest ona jedną z praktycznych, modlitewnych dróg wprowadzenia w życie Kościoła orędzia o Bożym miłosierdziu, opisanego przez Faustynę w Dzienniczku. Odmawiana koronka ma pomóc chrześcijanom pojednać się z Bogiem, nawrócić się i otrzymać dar łaski, wzbudzającej w nich ufność do Boga. Chrystus powiedział Faustynie, że miłosierdzie jest największym atrybutem Boga i jest większe niż Jego sprawiedliwość.[1]

By zachęcić ludzi do odmawiania tej koronki, Jezus obiecał udzielić szczególnych łask tym, którzy podejmą tę modlitwę.

"Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociażby grzesznik był najzatwardzialszy, jeżeli tylko raz zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia mojego." [2]

Koronka do Miłosierdzia Bożego

Źródła: