Nabożeństwa stałeNowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Modlitwa do Matki Bożej Nieustającej Pomocy: O Matko Nieustającej Pomocy, z największą ufnością przychodzimy dzisiaj przed Twój święty obraz , aby błagać o pomoc Twoją. Nie liczymy na własne zasługi, ani na nasze dobre uczynki, ale tylko na nieskończone zasługi Pana Jezusa i na Twoją niezrównaną miłość macierzyńską. Tyś patrzyła, o Matko, na rany Odkupiciela i na Krew Jego wylaną na krzyżu dla naszego zbawienia. Tenże Syn Twój umierając dał nam Ciebie za Matkę. Czyż więc nie będziesz dla nas, jak głosi twój słodki tytuł: Nieustającą Wspomożycielką? Ciebie więc o Matko Nieustającej Pomocy, przez bolesną mękę i śmierć Twego Boskiego Syna, przez niewypowiedziane cierpienia Twego serca, o Wspomożycielko, usilnie Cię błagamy, abyś wyprosiła nam u Syna Swego tę łaskę, której każdy z nas tak bardzo pragnie i tak bardzo potrzebuje... Ty wiesz, o Matko Przebłogosławiona, jak bardzo Jezus, Odkupiciel nasz, pragnie udzielić nam wszelkich owoców Odkupienia. Ty wiesz, że skarby te zostały złożone w Twoje ręce, abyś je nam rozdzielała. Wyjednaj nam przeto, o najłaskawsza Matko, u Serca Jezusowego tę łaskę, o którą w tej nowennie pokornie prosimy, a my z radością wychwalać będziemy Twoje miłosierdzie przez całą wieczność. Amen. Adoracja Najświętszego Sakramentu
Adoracją Najświętszego Sakramentu jest oddawanie czci Bogu, który jest obecny w Najświętszym Sakramencie wystawionym w monstrancji. Adoracja to nie tylko osobista postawa, nawet jeżeli jest głównie sprawą duchową osoby. To postawa całego Kościoła, który uwielbia Chrystusa i uwielbia wraz z Nim Jego Ojca oraz adoruje w imieniu całej ludzkości, ponieważ pozostaje zjednoczony z Jezusem. Owocem adoracji jest wzrost nadprzyrodzonej wiary. Aby adorować, trzeba czynić akty wiary. Wzrastając w tym akcie wiary, tzn. w uznaniu tego, kim Bóg jest i co robi, dochodzimy do wiary coraz większej, bardziej oczyszczonej i rozumnej. Jan Paweł II w swej ostatniej encyklice „Ecclesia de Eucharistia” („O Eucharystii w życiu Kościoła”) pisał o Najświętszym Sakramencie: „Jeżeli chrześcijaństwo ma się wyróżniać w naszych czasach przede wszystkim «sztuką modlitwy», jak nie odczuwać odnowionej potrzeby dłuższego zatrzymania się przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie na duchowej rozmowie, na cichej adoracji w postawie pełnej miłości? Ileż to razy, moi drodzy Bracia i Siostry, przeżywałem to doświadczenie i otrzymałem dzięki niemu siłę, pociechę i wsparcie! Wielu świętych dało przykład tej praktyki, wielokrotnie chwalonej i zalecanej przez Magisterium. W sposób szczególny wyróżniał się w tym św. Alfons Maria Liguori, który pisał: «Wśród różnych praktyk pobożnych adoracja Jezusa sakramentalnego jest pierwsza po sakramentach, najbardziej miła Bogu i najbardziej pożyteczna dla nas»” Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi PannyW każdą niedzielę lub dzień świąteczny w naszej parafii przed pierwszą Mszą świętą kilkuosobowa grupa wiernych śpiewa Godzinki ku czci Najświętszej Maryi Panny. Do tego nabożeństwa włączają się również osoby przychodzące na poranną Eucharystię. Godzinki to Nabożeństwo Maryjne, sięgające czasów zakonów rycerskich, znane w Polsce już ponad pięćset lat. Nazwa Godzinki pochodzi od godzin brewiarzowych, czyli pór odmawiania poszczególnych części tej modlitwy, a forma tego nabożeństwa wytworzyła się z oficjum Liturgii Godzin o Niepokalanym Poczęciu NMP, a następnie szybko rozprzestrzeniła się w całym zachodnim Kościele. Godzinki są najczęściej sprawowane w ciągu, z pominięciem podziału godzinowego. Pielgrzymi od śpiewania Godzinek rozpoczynali podróż. Pierwszy polski przekład Godzinek został wydany drukiem w 1482 roku. Zawierały one pieśni autorstwa bł. Władysława z Gielniowa, dlatego jemu przypisuje się autorstwo modlitwy. Aktualny tekst został prawdopodobnie ułożony przez tłumacza Pisma Świętego księdza Jakuba Wujka. Poszczególne części Godzinek to: Jutrznia, Pryma, Tercja, Seksta, Nona, Nieszpory, Kompleta oraz Ofiarowanie Godzinek. Koronka do Miłosierdzia BożegoW każdą niedzielę, przed Mszą świętą główną, odbywającą się o 11.30, w naszym kościele wierni wraz z kapłanem odmawiają Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Koronkę tę, Pan Jezus nakazał odmawiać Siostrze Faustynie Kowalskiej w Wilnie 13 i 14 września 1935 roku. Jest ona jedną z praktycznych, modlitewnych dróg wprowadzenia w życie Kościoła orędzia o Bożym miłosierdziu, opisanego przez Faustynę w Dzienniczku. Odmawiana koronka ma pomóc chrześcijanom pojednać się z Bogiem, nawrócić się i otrzymać dar łaski, wzbudzającej w nich ufność do Boga. Chrystus powiedział Faustynie, że miłosierdzie jest największym atrybutem Boga i jest większe niż Jego sprawiedliwość.[1] By zachęcić ludzi do odmawiania tej koronki, Jezus obiecał udzielić szczególnych łask tym, którzy podejmą tę modlitwę. "Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociażby grzesznik był najzatwardzialszy, jeżeli tylko raz zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia mojego." [2]
Źródła:
|
W środy podczas wieczornej Mszy świętej odbywa się w naszej parafii Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, podczas której przedstawiamy Maryi nasze wspólne błagania, prośby oraz podziękowania. Jest to modlitwa zarówno w intencji żywych, jak i zmarłych.
W naszej parafii Adoracja Najświętszego Sakramentu odbywa się nieustannie od 10.10.1997 roku, w każdy czwartek po wieczornej Mszy świętej. Prowadzą ją członkowie wspólnot modlitewnych.